- шутур
- [شتر]ҳайвони аҳлии калонҷуссаи кӯҳондори боркаш
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
шутурқатор — [شترقطار] корвони шутурҳо … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
шутурғоз — [شترغاز] бот. гиёҳе, ки онро бо сирко мехӯранд, бехи ров … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
шутурҷанг — [شتر جنگ] ба ҳам ҷанг андохтани шутурони маст барои ҳангома … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
Шутрук-Наххунте II — царь Элама, правил приблизительно в 717 699 годах до н. э. Согласно вавилонской хроники сын сестры Хумбан никаша. Известен из вавилонской хроники, ассирийских источников и эламских надписей. Тексты из Суз освещают его работы в различных храмах.… … Википедия
ҷағоз — [جغاز] болопӯши шутур монанди зин ё полон, ки вақти савор шудан ё бор кардан ба он мениҳанд, полони шутур; ҷағоз пахш кардан ҷағоз ниҳодан ба шутур … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
вабар — [وبر] 1. кит. пашми шутур 2. маҷ. чодаре, ки аз пашми шутур тайёр мекарданд … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
моҳор — [ماهار] кит. маҳори шутур, инони шутур … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
хор — I [خار] 1. гиёҳе, ки дорои неши тези халанда ва харошанда аст 2. сихчаҳои нӯгтези халанда ва харошандаи дарахт, хасак; хори шутур навъи гиёҳи хордор, ки шутур онро ба майли тамом мехӯрад; хори сари роҳ монеа, хала дар пешрафти коре 3. устухони… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
чашм — [چشم] 1. узви биниш дар инсон ва ҳайвон; чашм(он)и бодомӣ чашми бодомшакл; чашми тар дидаи гирён; чашми тира чашми камнур ва хира; чашм(он)и мешӣ чашмони калон калони сиёҳ; чашмони шаҳло чашми сиёҳи моил ба кабудӣ, ки бисёр зебо ҳисоб меёбад; ба… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
шутурбон — [شتربان] нигаҳбони шутур; ронандаи шутур, сорбон … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ